Nederlands verboden!
Om nooit te vergeten
VERBODEN NEDERLANDS TE SPREKEN! Dane Beerling
Gedurende de Japanse bezetting van Nederlands-Indië was het op straat en in openbare gebouwen, verboden Nederlands te spreken. Nederlands onderwijs mocht ook niet en de Europese scholen werden door de bezetter gesloten. Die maatregelen waren bedoeld om ons zijn, onze Europese identiteit, te vernietigen.
Na de capitulatie van Japan, leerde ik weer zo snel mogelijk Nederlands. Eenvoudig was dat niet omdat ik te zeer vermaleist was. Maar na veel oefenen plus ’s avonds extra lessen van mijn Hollandse Pa (die ons het Maleis spreken verbóód: het moest alleen Hollands wezen), lukte het tenslotte toch. Maar het Maleis verdween bijna compleet uit mijn geheugen (waarom het lastig was om later met mijn zusje en mijn twee halfzusjes die in Indonesië gebleven waren, in hun taal, Maleis, te spreken).
We bereidden ons voor op onze repatriëring naar Holland, waarvan was gezegd dat dat ons vaderland was. Welkom waren we, wij Indo-Europeanen, niet in Holland, maar de pijn sleet, dankzij onszelf. We zochten voornamelijk op eigen manier onze weg in dit voor ons toen ongastvrije land, wat vergemakkelijkt werd door het Nederlands dat wij spraken.
De latere allochtonen hadden en hebben het daarom een stuk moeilijker.
Ik leerde op den duur toch van Holland houden. Maar die liefde is allang weer aan het rafelen geraakt. Dat komt vooral door de bejegening van de allochtonen die na ons zijn gekomen. Bijvoorbeeld werden de ‘hotels’ waar ze zaten, in de fik gestoken terwijl ze nog sliepen. Wat maar één voorbeeld uit vele is. Zelfs de hier geborenen van allochtone afkomst hebben het zwaar. Hun wordt de toegang geweigerd tot disco’s en op de arbeidsmarkt worden zij bij voortduring gediscrimineerd. Dat is om wanhopig van te worden.
Begin 2006 kwam minister Verdonk, naar voorbeeld van Rotterdam – het bolwerk van Fortuyn’s Leefbaar Rotterdam – met het plan dat op straat en in openbare ruimten alleen Nederlands wordt gesproken en er een verbod kwam op het spreken van een andere taal. VVD-lui, wel met gezond verstand, keurden Verdonk’s anti-democratische voorstellen af.
Tegen Japan is met succes gevochten, en van dat land een democratie gemaakt, mijn vader die ons verbood Maleis te spreken is al lang geleden overleden. Maar wat moeten we nu met hun (taal)lijken in de klerenkasten van lui als Verdonk?
Nadat velen over haar Nederlandse taal plan waren gevallen, met uitzondering van de CDA-er Maria van der Hoeven die het wel een goed plan vond (Buitenhof 22/1/06), deed Verdonk een dag later alsof ze verkeerd was begrepen en dat ze dat plan nooit heeft gehad. ‘Ik ga niet denken aan een wet maken of taalpolitie’, zei ze telefonisch tegen het NOS-journaal.
Uit: Tjabé Rawit Spésial nummer 2 van februari 2006, een weinig bewerkt in oktober 2007.
—
U bent vrij om gegevens, artikelen, gedichten enzovoorts van onze sites over te nemen alleen voor privé gebruik, en vermeldt daarbij wel de bron, anders zouden uw familie, vrienden en kennissen denken dat u de auteur bent.
Overnemen en publiceren anderszins, in welke vorm dan ook, mag alleen met schriftelijke toestemming van auteur en Indische Cultuur (in) Beweging.
Bronvermelding is altijd verplicht. U loopt anders gemakkelijk het gevaar dat u van plagiaat wordt beschuldigd.
Copyright 2006-2008 
Indische Cultuur (in) Beweging en D. W. Beerling